IEC 61347-1 Załącznik D Komora cieplna komory testowej dla termicznie zabezpieczonych stateczników / ochrona cieplna prostownika

opis produktu

IEC 61347-1 Załącznik D Komora testowa / obudowa grzewcza do stateczników termicznie chronionych / Zabezpieczenie termiczne prostownika

D.1 Obudowa testowa

Testy grzewcze wykonywane są w obudowie, w której panuje temperatura otaczającego powietrza

utrzymywane zgodnie ze specyfikacją (patrz Rysunek D.1). Całą osłonę badawczą należy zbudować z

materiał żaroodporny o grubości 25 mm. Przedział badawczy w tej obudowie musi mieć

wewnętrzne wymiary 610 mm × 610 mm × 610 mm. Podłoga przedziału testowego powinna wynosić 560 mm × 560 mm, umożliwiając przestrzeń powietrzną o szerokości 25 mm wokół platformy w celu cyrkulacji ogrzanego powietrza. Przed powierzchnią testową dla elementów grzejnych należy umieścić komorę nagrzewnicy 75 mm. Jedna strona komory testowej może być wyjmowana,

ale będzie tak skonstruowany, aby mógł być bezpiecznie przymocowany do pozostałej części osłony.

Jeden z boków powinien mieć kwadratowy otwór o średnicy 150 mm usytuowany centralnie przy dolnej krawędzi

przedział testowy i obudowa tak skonstruowana, że ​​jedyna możliwość powietrza

obieg będzie przez to otwarcie. Otwór powinien być przykryty aluminiową osłoną

jak pokazano na rysunku D.1.

D.2 Ogrzewanie obudowy

Źródło ciepła stosowane w opisanej powyżej obudowie testowej powinno składać się z czterech pasków o mocy 300 W

grzejniki o przybliżonych wymiarach powierzchni grzewczej 40 mm × 300 mm. Elementy te należy łączyć równolegle ze źródłem zasilania. Elementy należy zamontować w komorze grzejnika 75 mm w połowie między podłogą komory testowej a podstawą, i ustawić w taki sposób, aby tworzyły kwadrat z zewnętrzną krawędzią każdego elementu 65 mm od sąsiedniej ścianki wewnętrznej obudowy. Elementy powinny być sterowane za pomocą odpowiedniego termostatu.

D.3 Warunki pracy regulatora lampy

Podczas badania częstotliwość obwodu zasilania jest częstotliwością znamionową lampy

sterownicy, a napięcie w obwodzie zasilania jest znamionowym napięciem zasilania lampy

aparatura kontrolna. Podczas badania temperaturę w komorze należy utrzymywać na poziomie 0

40 (+ 0, -5) ° C; przed badaniem lampę kontrolną lampy (nie zasilaną energią) umieszcza się w komorze na wystarczający okres czasu, aby wszystkie części mogły osiągnąć temperaturę powietrza w niej zawartą. Jeżeli temperatura w komorze na końcu badania różni się od temperatury na początku badania, ta różnica temperatur jest brana pod uwagę przy określaniu wzrostu temperatury elementów zestawu kontrolnego lampy. Sterownik lamp podaje liczbę i rozmiary lamp, do których jest przeznaczony. Lampy należy umieścić poza obudową.

D.4 Położenie lampy kontrolnej w obudowie

Podczas badania podpora lampy musi być w swojej normalnej pozycji roboczej

75 mm nad podłogą przedziału testowego za pomocą dwóch drewnianych klocków o średnicy 75 mm i powinno być

umiejscowione centralnie względem boków obudowy. Połączenia elektryczne mogą być

wyprowadzony z obudowy przez kwadratowy otwór o średnicy 150 mm zilustrowany na rysunku D.1.

Podczas badania obudowa powinna być tak umieszczona, aby nie był narażony na ekranowany otwór

przeciągi lub szybkie prądy powietrzne

D.5 Pomiary temperatury

Zakłada się, że średnia temperatura otoczenia w komorze jest średnią

temperatura w miejscach nie mniej niż 76 mm od najbliższej ściany i na poziomie z

centrum sterowania lampą.

Temperatura jest zwykle mierzona za pomocą szklanego termometru. Alternatywny czujnik to

termopara lub "termistor" przymocowany do małej metalowej osłony przeciw promieniowaniu.

Temperatury na obudowie są zwykle mierzone za pomocą termoelementów. Temperatura

jest uważany za stały, gdy trzy kolejne odczyty, wykonane w odstępach 10%

poprzednio upływający czas trwania testu (ale nie mniej niż 5-minutowe interwały) wskazuje brak zmian.